W dniu Święta Lotnictwa Polskiego członkowie Stowarzyszenia „Forum Terenów Zielonych” uczcili lotników, pilotów, pracowników lotnictwa, a w szczególności tych, którzy zginęli w obronie naszej Ojczyzny, złożeniem biało-czerwonego wieńca i zapaleniem znicza.
Z siedziby stowarzyszenia uczestnicy udali się pod pomnik majora pilota Ludwika Idzikowskiego w Dąbrowie Górniczej – Tucznawie, gdzie zostali mile zaskoczeni przybyłymi delegacjami reprezentującymi instytucje miejskie i organizacje społeczne.
Informację o Ludwiku Idzikowskim przypomniał zebranym dyr. Muzeum „Sztygarka” Arkadiusz Rybak, a dodatkowe informacje dotyczące inicjatora jak i budowniczych zostały uzupełnione przez prezes Stowarzyszenia „Forum Terenów Zielonych” Jana Czerw.
„Ludwik Idzikowski urodził się 24 sierpnia 1891 roku w Warszawie, podjął służbę w armii rosyjskiej w Korpusie Kadetów im. Suwerowa, gdzie uzyskał w 1912 roku maturę. Następnie studiował dwa semestry w Belgi na wydziale górniczym w Liege. W wyniku wybuchu I wojny światowej został powołany do służby w wojsku carskim, ukończył Szkołę pilotów w Sewastopolu. W czasie Rewolucji Październikowe wrócił do kraju gdzie w listopadzie 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego w stopniu podporucznika jako pilot, a w grudniu 1919 roku złożył przysięgę na wierność Rzeczypospolitej.
Brał udział w walkach z Ukraińcami o Lwów min. w nalotach bombowych na cytadelę lwowską, następnie w eskadrze myśliwskiej jako porucznik został odznaczony orderem Virtuti Military, Krzyżem Walecznych oraz Polową Odznaką Pilota.
Po zakończeniu wojny w listopadzie 1921 roku przeniesiony do Wyższej Szkoły Pilotów w Grudziądzu gdzie był instruktorem, dowódcą eskadry, a następnie szefem pilotażu do 1923 roku.
W latach 1924 – 1926 w stopniu kapitana dowodził eskadrą, następnie dywizjonem.
W 1926 roku został skierowany jako pilot oblatywacz do Polskiej Misji Zakupów we Francji gdzie rozpoczął przygotowania do przelotu Atlantyku.
! stycznia 1918 roku został awansowany do stopnia majora pilota, a start do przelotu nastąpił w dniu 3 sierpnia z Kazimierzem Kubalą na samolocie Amiot 123, po przelocie 5200 km zostali zmuszeni do wodowania na skutek wycieku ze zbiornika olejowego.
Niespełna rok po pierwszej próbie major pilot L. Idzikowski i major pilot K. Kubala 13 lipca 1919 roku wystartowali samolotem „Marszałek Piłsudski” do drugiej próby przelotu przez Atlantyk.
Nic nie wskazywało na jakiekolwiek kłopoty, pierwszy trzask w silniku i spadek obrotów po przeleceniu 2140 kilometrów musieli podjąć próbę lądowania w archipelagu wysp Azorskich na wysepce Graziosa.
Podczas lądowania na polu pokrytym zbożem polski samolot uderzył w niewidoczny mur z kamieni przewracając się. Mieszkańcy osady pomogli Kubali wydostać się z samolotu, następnie wskutek zbiegu okoliczności jeden z pomagających spowodował pożar maszyny w którym zginął nieprzytomny L. Idzikowski.
17 sierpnia 2029 roku zwłoki majora pilota Ludwika Idzikowskiego uroczyście pogrzebano na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie”.
- Inicjator, kapral lotnik Józef Stychno wraz z mieszkańcami byłej Tucznej Baby - obecnie Tucznawy min. z synami brata Jana, Edwardem i Zygmuntem Stychno, Józefem Szatą, Stanisławem Otrębskim, Mikołajem Przybyłą, Czesławem Stychno oraz z OSP powstałą rok wcześniej postanawiają upamiętnić bohaterstwo mjr
pilota L. Idzikowskiego poprzez ustawienie płyty kamiennej na placu szkolnym.
Uroczystości odsłonięcia pomnika nastąpiło w dniu 18 sierpnia 1929 roku w której udział wzięło kilkaset osób na czele z władzami kościelnymi i ościennych miast i wsi. W trakcie uroczystości nadleciały dwa samoloty II pułku lotniczego z Krakowa z zrzucając wieniec i kwiaty.
